κατακλάω

κατακλάω (A) [pron. full] [ᾱ], [dialect] Att. for κατακλαίω (q.v.).

------------------------------------

κατακλάω (B) [pron. full] [ᾰ], [tense] impf.

A

κατέκλων Il.20.227

, Hdt.9.62: [tense] aor. 1

-έκλᾰσα Pl.Phd.117d

:—[voice] Pass., [tense] pf. and [tense] aor. (v. infr.):—break short, snap off, ἐπ' ἀνθερίκων καρπὸν θέον οὐδὲ κατέκλων Il.l.c.;

κατεκλάσθη δ' ἐνὶ καυλῷ ἔγχος 13.608

;

τὰ δόρατα κατέκλων Hdt.

l.c., cf. Pi.P.5.34;

φυτευτήρια ἐλαῶν D.53.15

; κατὰ δ' αὐχένα νέρθ' ἐπὶ γαίης κλάσσε bowed it down, Theoc.25.146; κ. τὸν ὀφθαλμόν ogle, Phryn.PSp.79 B.; but ὄμματα κατακεκλασμένα eyes with drooping lids, Arist.Phgn. 808a8;

τὸ σῶμα . . -κέκλασται

has been crushed,

PMasp.77.12

(vi A.D.).

II metaph., break down, οὐδένα ὅντινα οὐ κατέκλασε he broke us all down, Pl.Phd.l.c.;

πάθος, εἴτ' οἶκτος εἴτ' αἰδώς, κατέκλασε τὴν διάνοιαν Plu.Tim.7

; [Ἔρως]

κατακλάσας τὸ σοβαρόν Id.2.767f

:—more freq. in [voice] Pass.,

ἐμοί γε κατεκλάσθη φίλον ἦτορ, κλαῖον δ' ἐν ψαμάθοισι καθήμενος Od.4.538

; of fear,

ἡμῖν δ' αὖτε κατεκλάσθη φίλον ἦτορ δεισάντων 9.256

, cf. 10.198;

τὸ θράσος κατεκέκλαστο Plu. Fab.11

; of passion,

ἐρώτων . . νόσῳ φρένας . . κατεκλάσθη E.Hipp.766

(lyr.); of pity,

οὐδὲ κατεκλάσθης Call.Del.107

; of persuasion, D.L. 7.114.

2 [voice] Pass., κατακεκλασμένος reduced by fever, Hp.Coac.510: metaph., of character, to become enfeebled, degenerate, Aristeas 149: in [tense] pf. part. [voice] Pass., enervated, effeminate, of men, Com.Adesp.339.2; γραφαὶ κ. D.H.Comp.18:—[voice] Act., κ. ἑαυτόν, of an effeminate dancer, Luc.Symp.18, Salt.27.

III [voice] Pass., of light, to be refracted, opp. ἀνακλᾶσθαι (to be reflected),

ὄψεως -κλωμένης Placit.3.18.1

; of sound, αἱ κατακλώμεναι φωναὶ μετὰ φαρμακείην broken, feeble voice, Hp. Coac.246.